کلینیک ترک اعتیاد آکسون ، مرکز ترک اعتیاد آکسون : در بخش اول مقاله بیماری ایدز و ارتباط آن با مواد مخدر درباره ویروس HIV خواندیم، با نحوه عملکرد این ویروس و تاثیرش بر سیستم ایمنی بدن آشنا شدیم و دانستیم که  ویروس HIV چطور به بیماری ایدز تبدیل می‌شود و چه گروهای در خطر ابتلا به این بیماری هستند.

در این مقاله نیز به توضیح موارد زیر پرداخته ایم:

• علائم بیماری ایدز چیست؟
• علائم بیماری چگونه ظاهر می‌شوند؟
• راه‌های پیشگیری از سرایت HIV چیست؟
• رفتارهای جنسی پرخطر کدامند؟
• معتادان تزریقی چگونه می‌توانند خطر آلوده شدن به ویروس HIV را کاهش دهند؟
• بیماری HIV چگونه تشخیص داده می‌شود؟
• مزایای انجام آزمایش HIV چیست؟
• چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟
• چه زمانی بعد از رفتار پرخطر باید آزمایش HIV داد؟
• آیا درمانی برای ایدز وجود دارد؟

بیماری ایدز و ارتباط آن با مواد مخدر

ایدز و اعتیاد

در بسیاری از مواقع اعتیاد به مواد اعتیاد آور مثل شیشه، هروئین، کراک به علت استفاده از سرنگ آلوده مشترک و روابط جنسی پرخطر منجر به انتقال ویروس HIV و در نهایت ابتلا به ایدز می‌شود. این افراد از مشکلات روانشناختی رنج می‌برند به همین دلیل نسبت به کنترل و مراقبت از بیماری خود بی‌تفاوت هستند. بنابراین با دانستن عواقب و خطرات ناشی از مواد مخدر به لزوم پیشگیری از اعتیاد  پی می بریم.
کلینیک ترک اعتیاد آکسون، پس از درمان مصرف کنندگان مواد مخدر با ارائه خدمات روانشناسی و روان درمانی، عوامل گرایش فرد به مواد مخدر را شناسایی می کند. این خدمات نقش بسزایی در جلوگیری از عود دوباره بیماری و لغزش درمان شدگان اعتیاد دارد. آکسون با برگزاری دوره های های آموزشی کوتاه مدت در مورد بیماری ایدز تا کنون توانسته است سهم بسزایی در جلوگیری از ابتلا به ویروس HIV و بیماری ایدز در بین درمان شدگان اعتیاد و جلوگیری از عود یا لغزش دوباره آنها داشته باشد.

علائم بیماری ایدز چیست؟

در آلودگی اولیه با ویروس، علامت مهمی غیر از عوارضی شبیه به سرماخوردگی دیده نمی‌شود که بعد از مدت کوتاهی مرتفع می‌شود.
پس از آن، فرد بیمار تا مدتی طولانی ظاهرا سالم بوده در حالی که ویروس را در بدن خود به صورت خفته حفظ می‌کند. خوشبختانه در این مرحله با انجام آزمایش خون تشخیص آلودگی احتمالی به این ویروس تا حد زیادی امکان‌پذیر است.
این دوره رکود ممکن است 10 تا 12 سال نیز به‌طول بیانجامد و بعد از طی این مدت در تعدادی از بیماران با کاهش سلول‌های دفاعی، بیماری رو به وخامت خواهد گذاشت و عفونت‌های متعدد تنفسی و خونی بروز نموده و در مواردی نیز سرطان خون و آلودگی سیستم اعصاب منجر به مرگ بیمار می‌شود.
به‌طور کلی می‌توان گفت که علائم اصلی و فرعی مرحله نهایی آلودگی با HIV یعنی “ایدز” شامل موارد زیر هستند که در صورت مشاهده هر کدام باید با پزشک مشورت کنید:

علائم اصلی ایدز:

• کاهش وزن بیشتر از 10 درصد
• اسهال مزمن بیشتر از یک ماه
• تب‌های متناوب یا ثابت بیش از یک ماه

علائم فرعی ایدز:

• سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه
• عفونت پوستی منتشر همراه با خارش
• تب‌خال‌های عود کننده
• برفک دهان
• عفونت تب‌خالی مزمن پیش‌رونده و منتشر
• بزرگ شدن عمومی غدد لنفی

تب‌های متناوب یا ثابت بیش از یک ماه از نشانه‌های ایدز

علائم HIV چگونه ظاهر می‌شوند؟

علائم آلودگی به HIV بسیار پیچیده است و دارای مراحلی است که الزاماً همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی‌شود، این مراحل عبارتند از:

مرحله عفونت اولیه HIV (مرحله اول):

این مرحله چند هفته طول می‌کشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرما‌خوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می‌دهد، همراه است.
علائمی که در این دوران بروز می‌کنند، عبارتند از: تب، گلو درد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات، سر درد، ضعف و بی‌حالی، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه‌های جلدی و یا تظاهرات عصبی.
در حدود 20 درصد موارد، علائم به‌گونه‌ای است که فرد به پزشک مراجعه می‌کند ولی معمولاً بیماری در این زمان تشخیص داده نمی‌شود و حتی اگر آزمایش HIV نیز در این موقع انجام شود، ممکن است هنوز مثبت نباشد.
از هنگام ورود ویروس HIV تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است، حدود 2 تا 12 هفته و گاهی تا 16 ماه طول می‌کشد.

مراجعه به پزشک در مرحله عفونت اولیه ایدز

مرحله بدون علامت بالینی (مرحله دوم):

این مرحله به‌طور متوسط 10 سال طول می‌کشد و همان‌طور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند. سطح HIV در خون به سطح بسیار پایینی کاهش می‌یابد ولی بیماری همچنان مسری است و با تست‌های آزمایشگاهی قابل تشخیص است.

تست‌های آزمایشگاهی تشخیص ایدز

مرحله علامت‌دار عفونت HIV (مرحله سوم):

با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می‌دهد که به سه دلیل عمده زیر است:
• بافت‌ها و غدد لنفاوی به‌دلیل سال‌ها فعالیت، آسیب می‌بینند.
• ویروس HIV جهش پیدا می‌کند و قدرت آلوده کنندگی‌اش تشدید می‌شود. به‌عبارت دیگر برای تخریب سلول‌های خونی، قوی‌تر و متنوع‌تر می‌شود.
• بدن توانایی جایگزینی سلول‌های خونی از دست رفته را ندارد.
با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم به‌وجود می‌آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می‌شوند. با آسیب بیشتر سیستم ایمنی، بیماری به سمت بدتر شدن پیش می‌رود تا این‌که تشخیص ایدز مطرح شود
مرکز ترک اعتیاد آکسون با برگزاری کارگاههای یک روزه آشنایی با ویروس HIV بصورت فصلی سعی دارد با آگاهی بخشی به مراجعین و مصرف کنندگان نسبت به راه های انتقال ویروس HIV آنها را نسبت به بیماری ایدز ایمن کند.

جهش ویروس HIV

راه‌های پیشگیری از سرایت HIV چیست؟

به‌طور خلاصه، اقدامات پیشگیری از HIV را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

• پیشگیری از عفونت‌های فرصت طلب در افراد آلوده به HIV
• پیشگیری از عفونت HIV در گروه‌های در معرض خطر
• پیشگیری از عفونت HIV در جمعیت عمومی

پیشگیری از عفونت‌های فرصت‌طلب در افراد آلوده به HIV:

با توجه به این‌که مهم‌ترین پیامد آلودگی به HIV، بروز عفونت‌های فرصت‌طلب هستند، لذا باید تا حد امکان از ایجاد این عفونت‌ها در افراد HIV مثبت جلوگیری کرد. برای این هدف دو کار می‌توان انجام داد:

پیشگیری دارویی: در مورد بعضی از عفونت‌های فرصت‌طلب مثل سل، می‌توان با تجویز داروهایی از بروز آن‌ها در افراد HIV مثبت و مبتلا به ایدز جلوگیری کرد

واکسیناسیون: با واکسیناسیون افراد HIV مثبت می‌تواند از بروز عفونت‌هایی مثل ذات‌الریه، دیفتری و کزاز، آنفولانزا و … پیشگیری نمود.

واکسیناسیون افراد HIV مثبت

پیشگیری از عفونت HIV در گروه‌های در معرض خطر:

بعضی از افراد و گروه‌ها مثل معتادان تزریقی، کارکنان بهداشتی درمانی، نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت، مبتلایان به عفونت‌های آمیزشی و افراد با رفتارهای جنسی پرخطر در معرض خطر بالای آلودگی به HIV قرار دارند. لذا باید توجه بیشتری به این افراد مبذول داشت:
الف: زنان HIV مثبت باید تا حد امکان از باردار شدن خود جلوگیری کنند. لذا توصیه می‌شود که در این افراد از دو روش پیشگیری از بارداری به‌طور همزمان استفاده گردد تا احتمال بارداری به حداقل برسد. با این حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجویز داروهای ضدویروسی در زمان بارداری سعی می‌شود از انتقال HIV به جنین وی جلوگیری شود. البته تجویز این داروها در زمان حاملگی همراه با خطراتی است، ضمن آن‌که این داروها بسیار گران و کم‌یاب هستند، همچنین در نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت می‌توان از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.

جلوگیری از بارداری در زنان HIV مثبت

ب: کارکنان بهداشتی درمانی یکی از گروه‌های در معرض خطر آلودگی به HIV می‌باشند. لذا دستورالعمل‌هایی تحت عنوان “احتیاطات استاندارد” تدوین شده است که تمامی کارکنان بهداشتی درمانی باید آن‌ها را به‌کار ببندند تا خطر انتقال HIV در آن‌ها به حداقل برسد.

کارکنان بهداشتی درمانی یکی از گروه‌های در معرض خطر آلودگی به HIV

ج: معتادین تزریقی یکی دیگر از گروه‌های پرخطر هستند که به‌دلیل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و رفتارهای پرخطر دیگر، منبع مهم آلودگی به HIV در کشور به شمار می‌روند. اقدامات پیشگیرانه در این گروه شامل تشویق و ترغیب معتادین به ترک اعتیاد، تغییر اعتیاد تزریقی به روش‌های کم‌خطر‌تر و در نهایت توزیع سرنگ و سوزن و کاندوم رایگان در بین آنها است. از این اقدامات به‌عنوان راهکارهای “کاهش آسیب” یاد می‌شود.

توزیع سرنگ و سوزن بین معتادان تزریقی

د) ابتلا به عفونت‌های آمیزشی مثل سوزاک، سیفلیس و … خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف دیگر درمان عفونت‌های آمیزشی خطر احتمال آلودگی به HIV را کم می‌کند. لذا تشخیص و درمان کامل عفونت‌های آمیزشی در مبتلایان به آنها یکی از مهم‌ترین اقدامات پیشگیری از ایدز به شمار می‌رود.

ه) افرادی که رفتارهای پرخطر به‌ویژه رفتارهای پرخطر جنسی دارند لازم است که تحت مشاوره قرار گیرند تا از خطر آلودگی به HIV آگاه شوند و در صورت لزوم آزمایشات تشخیصی به‌طور داوطلبانه از آنها به عمل آید. مشاوره و آزمایشات داوطلبانه در مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری در سراسر کشور به‌طور رایگان انجام می‌شود.

آزمایشات تشخیصی بیماری های آمیزشی

پیشگیری از عفونت HIV در جمعیت عمومی:

• آموزش همگانی در مورد HIV و ایدز و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن
• تأمین سلامت خون و فرآورده‌های خونی

مهم‌ترین موضوع در آموزش رفتارهای پرخطر، آموزش رفتارهای جنسی سالم می‌باشد. ابتدا باید ببینیم رفتار جنسی ناسالم و پرخطر چیست؟
رفتار جنسی ناسالم، هرگونه تماس جنسی را می‌گویند که در آن فرد از سلامت خود یا شریک جنسی خود آگاه نباشد. مشکل از اینجا ناشی می‌شود که آگاهی از سلامت خود یا دیگران به‌راحتی امکان‌پذیر نسیت. به‌عنوان مثال؛ در حدود 90 درصد افراد HIV مثبت از آلوده بودن خودشان اطلاعی ندارند. از طرف دیگر، منفی بودن آزمایشات تشخیصی در ابتدای آلودگی با HIV نمی‌تواند دلیل سالم بودن فرد باشد زیرا نتیجه این آزمایشات در اوایل دوره آلودگی معمولاً منفی هستند. پس چاره چیست؟
برای آگاهی از سلامت افراد باید به رفتارهای آنها توجه کرد. اگر فردی از رفتارهای پرخطر آگاهی داشته باشد بهتر می‌تواند در خصوص سلامت خود یا شریک جنسی خود قضاوت کند. داشتن رفتارهای پرخطر احتمال آلودگی به HIV و سایر عفونت‌های آمیزشی را بیشتر می‌کند.

رفتارهای جنسی پرخطر کدامند؟

رفتارهای جنسی پرخطر عبارتند از:

• داشتن شرکای جنسی متعدد
• تماس‌های جنسی نامعمول (تماس مقعدی و معمولی)
• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسی
• مصرف الکل، مواد مخدر و یا روان‌گردان قبل از برقراری تماس جنسی
• تماس جنسی محافظت نشده (عدم استفاده از کاندوم)

بنابراین برای پیشگیری از HIV و ایدز در جامعه باید رفتارهای جنسی سالم را به افراد به‌ویژه نوجوانان و جوانان آموزش داد.

آموزش رفتارهای جنسی سالم به نوجوانان

معتادان تزریقی چگونه می‌توانند خطر آلوده شدن به ویروس HIV را کاهش دهند؟

برای کمتر کردن خطر آلودگی به HIV و دیگر ویروس‌ها و میکروب‌هایی که از طریق خون منتقل می‌شوند بایستی از استفاده مشترک از سرنگ و دیگر وسایل پرهیز کنید و از وسایل تزریقی شخصی (که استریل هستند) استفاده کنید.
اگر تعداد دفعات تزریق شما در روز زیاد است بهتر آن است که وسایل تزریقی استریل شخصی خود را همیشه همراه داشته باشید.
برای کاهش تماس مستقیم با خون و خطرات ناشی از آن، بهتر است که اعتیاد خود را از تزریقی به اعتیاد غیر تزریقی تغییر دهید. مسلماً بهترین حالت این است که به تدریج از اعتیاد تزریقی به غیرتزریقی روی آورید و سپس با اراده‌ای راسخ، اعتیاد به مواد مخدر را برای همیشه ترک کنید و زندگی سالمی داشته باشید. مصرف کنندگان مواد مخدر می توانند با استفاده از روش ترک اعتیاد فوق سریع  کلینیک آکسون، نسبت به ترک متادون، ترک هرویین، ترک تریاک، ترک کراک و سایر مواد مخدر اقدام کنند.

معتادان تزریقی و خطر ابتلا به ایدز

HIV چگونه تشخیص داده می‌شود؟

ویروس HIV با استفاده از آزمایش خون که به جست‌وجوی آنتی‌بادی‌های موجود در خون می‌پردازد، تشخیص داده می‌شود.
وقتی ویروس HIV وارد بدن شخص شود یک ماده شیمیایی خاصی در بدن فرد ساخته می‌شود که آنتی‌بادی نامیده می‌شود. آنتی‌بادی‌ها، پاسخ بدن به عفونت هستند بنابراین اگر در خون شخصی، آنتی‌بادی علیه HIV وجود داشته باشد، این بدان معنی است که او با HIV آلوده است. در اکثر موارد سه ماه طول می‌کشد تا این آنتی‌بادی‌ها به‌وجود آیند (در موارد نادر تا شش ماه در موارد بسیار نادرتر بیشتر از شش ماه طول می‌کشد تا آنتی‌بادی‌ها به‌وجود آیند.)
انجام تست قبل از سه ماه از زمان تماس با ویروس، نتایج نامشخص دارد و بدن فرد آلوده ممکن است هنوز آنتی‌بادی بر علیه ویروس نساخته باشد.
فاصله زمانی بین آلوده شدن تا ساخت آنتی‌بادی را دوره پنجره (Window Period) گویند.
در دوره پنجره، افراد آلوده به HIV، هیچ آنتی‌بادی در خونشان ندارند و به‌وسیله تست HIV تشخیص داده نمی‌شوند. هرچند که ممکن است سطح بالایی از ویروس HIV در خون، ترشحات جنسی یا شیر آنها (در مورد زنان شیرده) وجود داشته باشد.
در دوره پنجره، HIV می‌تواند از فرد آلوده به فرد دیگر منقل شود هرچند که تست HIV، آلوده بودن وی را مشخص نمی‌کند. بنابراین بهترین راه این است که تست HIV حداقل سه ماه بعد از در معرض خطر قرار گرفتن با HIV، انجام شود.
برخی مراکز تشخیصی جهت اطمینان خاطر بیشتر، انجام آزمایش مجدد را در شش ماه توصیه می‌کنند. همچنین، بسیار مهم است که طی دوره زمانی انجام تست HIV، فرد مجدد در معرض خطر HIV قرار نگیرد.
این تست هنگامی دقیق است که بین زمان مواجهه با HIV  و انجام تست، مواجهه مجددی رخ ندهد. تنها راه مطمئن جهت تعیین آلودگی با HIV انجام تست آنتی‌بادی HIV است و از روی علائم بالینی نمی‌توان آلودگی با HIV را تعیین کرد.

انجام تست آنتی‌بادی HIV

مزایای انجام آزمایش HIV چیست؟

• اگر نتیجه تست HIV شما مثبت باشد پزشک می‌تواند به‌دقت مراقب سلامت شما باشد. بسیاری از کسانی که تست HIV مثبت دارند سال‌ها سالم باقی می‌مانند. اگر به سمت بیماری هم پیش بروید، باز داروهای بسیاری وجود دارند که می‌توانند سرعت پیشرفت ویروس و بیماری را کم کرده و نگهدارنده سیستم ایمنی باشند.
  همچنین در این صورت می‌توانید داروهایی برای پیشگیری و درمان برخی بیماری‌ها که افراد مبتلا به HIV را تهدید می‌کنند را دریافت کنید.
• اگر پزشک بداند که شما HIV مثبت هستید، هنگامی که به نوعی بیماری مبتلا می‌شوید با جدیت و دقت بیشتری علائم را پیگیری می‌کند.
• اگر بدانید که HIV مثبت هستید بیشتر مراقب خواهید بود تا دیگران را آلوده نسازید. به‌عنوان مثال داشتن رابطه جنسی ایمن و آگاه کردن شرکای جنسی قبلی خود.
• آگاه بودن از آلودگی خود به HIV، ممکن است بر روی برخی تصمیمات آینده شما تأثیر گذار باشد (مثلاً در مورد تشکیل خانواده و بچه‌دار شدن).

چه کسی نیاز به انجام آزمایش HIV دارد؟

در صورتی که شما سابقه انجام هر کدام از رفتارهای پرخطر زیر را داشته‌اید، نیاز به انجام آزمایش HIV دارید:

• استفاده از سوزن و سرنگ مشترک در اعتیاد تزریقی (حتی برای یک‌بار)
• ابتلا به بیماری آمیزشی (مثل سوزاک، سیفلیس، تب‌خال و زگیل تناسلی)
• با فرد آلوده به HIV تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌اید.
• با فرد تزریق کننده مواد مخدر (حتی همسر) تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌اید.
• با فرد دارای سابقه ابتلا به بیماری‌های آمیزشی تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌اید.
• بدون اطلاع از سابقه ابتلا فردی به بیماری‌های آمیزشی، با او تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌اید.
• با فرد دارای سابقه روابط جنسی با مردان یا زنان دیگر تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌اید.
• با فرد دارای سابقه روابط هم‌جنس‌بازی، تماس جنسی “حفاطت نشده” داشته‌اید. (خصوصاً اگر رابطه بین دو مرد بوده و در این رابطه وی مفعول بوده باشد)
• با فردی که در نواحی پرخطر زندگی می‌کند، تماس جنسی “حفاظت نشده” داشته‌‌اید. ( مثل فردی که در کشورهای خارجی زندگی می‌کرده یا سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشته است.)
• استفاده از مشروبات الکلی و مواد مخدر قبل از تماس جنسی (تریاک، هروئین، قرص اکستازی، حشیش ، ماری جوانا)
• سابقه تجاوز و سوء‌استفاده جنسی قرار گرفتن.

همانطور که خواندیم یکی از گروهای در خطر ابتلا به ویروس HIV، افراد درگیر اعتیاد و خانواده‌شان مخصوصا معتادان تزریقی هستند. بهترین مرکز ترک اعتیاد تهران، آکسون با ارائه خدمات تخصصی ترک اعتیاد  و مشاوره رایگان ترک اعتیاد در تلاش است مراجعین خود را در زمینه پیامده‌ای اعتیاد مانند ایدز راهنمایی کند.

آزمایش HIV

چه زمانی بعد از رفتار پرخطر باید آزمایش HIV داد؟

در صورتی که شما به رفتار پرخطری دست زده‌اید که نگران سلامت خود شده‌اید، می‌توانید برای انجام آزمایش HIV به پزشک خود و یا مستقیماً به مراکز انتقال خون و دیگر مراکزی که آزمایش ایدز را انجام می‌دهند، مراجعه کنید.
با توجه به این‌که از بدو ورود ویروس به بدن تا رسیدن سطح آنتی‌بادی به حد قابل تشخیص در آزمایش ممکن است بین دو هفته تا شش ماه طول بکشد، نکته بسیار مهمی که نباید فراموش شود این است که در طی این شش ماه نباید خود و دیگران را در معرض رفتار پرخطر قرار دهید.
افرادی که رفتارهای پرخطر داشته‌اند اما تست HIV آن‌ها منفی است لازم است سه ماه بعد و در صورت تداوم رفتار پرخطر، هر شش ماه آزمایش HIV را تکرار نمایند.

آیا درمانی برای ایدز وجود دارد؟

متأسفانه مطالعات نشان می‌دهد که بسیاری از افراد گمان می‌کنند که برای ایدز درمانی وجود دارد که منجر می‌شود آن‌ها احساس امنیت داشته و ریسک بیشتری بکنند که البته آن‌ها در اشتباهند. هنوز هیچ درمان قطعی برای ایدز به وجود نیامده است. تنها درمان‌های دارویی ضدویروس وجود دارد که پیشرفت HIV به سمت ایدز را آهسته‌تر می‌کند و در این حالت فرد چند سال می‌تواند زندگی سالمی داشته باشد.
در برخی موارد، درمان ضدویروس پس از چند سال تأثیر خود را از دست می‌دهد و در برخی موارد دیگر فرد از ایدز بهبود می‌یابد ولی با HIV برای دهه‌ها زندگی می‌کند ولی این افراد مجبورند که برای تمام عمر روزانه داروهای قوی مصرف کنند که گهگاه با عوارض جانبی ناخوشایند همراه است.
بنابراین هنوز هیچ راهی برای درمان قطعی HIV وجود ندارد و تا این لحظه تنها راه ایمن باقی ماندن، آلوده نشدن است.

درمان ایدز

سخن پایانی:

همانطور که خواندیم ویروس HIV و تبدیل آن به بیماری ایدز نشانه‌های قطعی بالینی ندارد و تنها راه اطمینان بخش،  آزمایش در بازه زمانی خاص است. مهمترین گروه در خطر ابتلا، معتادان به ویژه معتادان تزریقی و خانواده‌‌شان هستند. با استفاده از روش های پیشگیری میتوانیم خود را ایمن نگه داریم یا اگر مشکوک به ابتلا به ویروس HIV هستیم میتوانیم با آزمایش به موقع از آن با خبر شده و درمان و کنترل را آغاز کنیم.

همانطور که خواندیم یکی از مهمترین راه‌های ایمن ماندن از HIV در مرحله اول پیشگیری از اعتیاد و یا درمان پس از ابتلا به بیماری اعتیاد است. کلینک ترک اعتیاد شبانه روزی  آکسون، به عنوان بهترین کلینک شبانه روزی ترک اعتیاد تهران  آماده ارائه خدمات ترک اعتیاد فوق سریع به مصرف کنندگان مواد مخدر می باشد.