ترک-زولپیدم1

ترک زولپیدم


ترک زولپیدم، دارویی که برای درمان بی خوابی مورد تجویز واقع میگردد، به ویژه برای افرادی که به مدت طولانی از این دارو استفاده میکنند ، نیازمند برنامه ریزی دقیق و رویکردی ایمن است تا عوارض جانبی ترک مانند بی خوابی های بازگشتی، اضطراب و تحریک پذیری به حداقل برسد. اما مطالعه این مطلب برای شما که به تازگی تصمیم بر ترک این دارو گرفته اید و یا برای کمک به عزیزانتان نیازمند اطلاعات جامع هستید، میتواند نقطه روشنی برای ورود به این مسیر و خروج موفق از فرایند ترک زولپیدم گردد.
توجه داشته باشید که فرآیند ترک زولپیدم ممکن است چالش ‌برانگیز به نظر برسد، اما با آگاهی از روش‌های علمی و پشتیبانی مناسب، می‌توانید این مسیر را با موفقیت طی کنید. از کاهش تدریجی دوز تحت نظارت پزشک متخصص ترک اعتیاد گرفته تا تغییرات در سبک زندگی و استفاده از تکنیک ‌های مدیریت استرس، هر قدم در این راه اهمیت دارد.
سوال

زولپیدم چیست و چرا ترک آن اهمیت دارد؟


زولپیدم Zolpidem (که گاهی به‌ اشتباه زولپیدوم نوشته می‌شود) یک داروی آرام‌ بخش و خواب ‌آور است که معمولاً برای درمان کوتاه‌ مدت بی ‌خوابی تجویز می‌شود. این دارو با اثر بر سیستم عصبی مرکزی، به ‌ویژه گیرنده‌های GABA در مغز، به القا و حفظ خواب کمک می‌کند. زولپیدم به دلیل اثر سریع و کوتاه ‌مدتش محبوب است، اما استفاده طولانی ‌مدت آن می‌تواند به وابستگی جسمی یا روانی منجر شود. عوارض جانبی احتمالی شامل خواب‌ آلودگی در روز، سرگیجه و گاهی رفتارهای غیرعادی مانند راه رفتن در خواب است. به همین دلیل، مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد. توجه داشته باشید که مصرف با دوز بالاتر از میزان تجویز شده و یا مصرف طولانی مدت این داروی خواب آور، موجب اعتیاد در فرد شده و عوارض سوء مصرف این دارو را در پی خواهد داشت.
دوز اعتیاد آور و مدت زمان مصرف منجر به اعتیاد به عوامل متعددی از جمله شرایط فردی، سن، جنسیت و سابقه مصرف مواد بستگی دارد، اما به ‌طور کلی:
• دوز مصرف: دوز استاندارد زولپیدم معمولاً ۵ تا ۱۰ میلی ‌گرم در روز، درست قبل از خواب، است. مصرف بیش از ۱۰ میلی ‌گرم در روز (به ‌ویژه به‌ صورت خودسرانه) خطر وابستگی را افزایش می‌دهد. مصرف دوزهای بالا (مانند ۲۰ میلی‌گرم یا بیشتر) به ‌سرعت می ‌تواند به تحمل و نیاز به دوزهای بالاتر برای اثرگذاری منجر شود، که نشانه اولیه اعتیاد است. مصرف دوزهای بسیار بالا (مثل ۴۰۰ میلی‌گرم) خطر اوردوز و عوارض شدید مانند کما یا مرگ را به همراه دارد.
• مدت زمان مصرف : زولپیدم معمولاً برای استفاده کوتاه‌ مدت (حداکثر ۲ تا ۴ هفته) تجویز می‌شود. مصرف مداوم بیش از ۲ هفته، به ‌ویژه اگر بدون نظارت پزشک باشد، می‌تواند به وابستگی منجر شود. مطالعات نشان می‌دهد که اعتیاد به زولپیدم در برخی افراد حتی در کمتر از ۲ هفته با مصرف غیراصولی ایجاد می‌شود، به‌ خصوص اگر دوز بالاتر از تجویز پزشک مصرف شود. پس از ۶ هفته مصرف مداوم، احتمال وابستگی به‌ طور قابل ‌توجهی افزایش می‌یابد.

چرا ترک زولپیدم اهمیت دارد؟


ترک زولپیدم برای افرادی که به این دارو وابستگی پیدا کرده‌اند، اهمیتی حیاتی دارد، چرا که مصرف طولانی ‌مدت یا غیراصولی آن می‌تواند سلامت جسمی و روانی را به خطر بیندازد. همانطور که پیش تر عنوان نمودیم، زولپیدم، که برای درمان کوتاه‌ مدت بی‌خوابی تجویز می‌شود، در صورت استفاده مداوم می‌تواند به وابستگی جسمی و روانی منجر شود. این وابستگی باعث می‌شود فرد بدون مصرف دارو نتواند بخوابد یا احساس آرامش کند، که چرخه ‌ای از مصرف بیشتر و عوارض شدیدتر را به دنبال دارد. علاوه بر این، مصرف طولانی‌ مدت زولپیدم خطر عوارض جانبی مانند خواب ‌آلودگی روزانه، اختلال حافظه، رفتارهای غیرعادی (مثل راه رفتن در خواب) و حتی افزایش ریسک افسردگی یا اضطراب را بالا می‌برد.
ترک زولپیدم به بازگرداندن کنترل طبیعی خواب و بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کند. با قطع مصرف اصولی، بدن و ذهن می‌توانند به حالت طبیعی خود بازگردند و وابستگی به داروهای خواب ‌آور کاهش یابد. این فرآیند همچنین از خطرات جدی ‌تر مانند اوردوز (در صورت مصرف دوزهای بالا) و عوارض ترک ناگهانی (مانند تشنج یا بی ‌خوابی شدید) جلوگیری می‌کند. ترک زولپیدم، به‌ ویژه با نظارت پزشکی، به شما امکان می‌دهد تا با روش‌های طبیعی و سالم مانند بهبود عادات خواب و مدیریت استرس، زندگی متعادل ‌تری داشته باشید.
علائم

علائم اعتیاد به زولپیدم


وابستگی یا اعتیاد به زولپیدم، می ‌تواند به‌ صورت جسمی و روانی بروز کند و نشانه ‌های مشخصی دارد. این علائم ممکن است به‌ تدریج ظاهر شوند و نشان ‌دهنده نیاز به ترک اصولی دارو باشند. در ادامه، به مهمترین علائم اعتیاد به زولپیدم اشاره خواهیم کرد :
• نیاز به افزایش دوز: فرد احساس می‌کند دوز معمول زولپیدم (۵ یا ۱۰ میلی‌گرم) دیگر برای خواب یا آرامش کافی نیست و به‌ طور خودسرانه دوز را افزایش می‌دهد.
• ناتوانی در خواب بدون دارو: عدم توانایی در به خواب رفتن یا حفظ خواب بدون مصرف زولپیدم، حتی در شرایط مناسب برای خواب.
• علائم ترک: بروز علائم مانند بی‌ خوابی شدید، اضطراب، تحریک ‌پذیری، لرزش یا تعریق هنگام کاهش یا قطع مصرف دارو.
• مصرف غیر ضروری: استفاده از زولپیدم در زمان‌ هایی غیر از خواب (مثلاً برای کاهش استرس در طول روز) یا مصرف مکرر در طول شب.
• ترکیب زولپیدم با سایر مخدرها و الکل
• عوارض جسمی و روانی: خواب ‌آلودگی در روز، اختلال در تمرکز و حافظه، سردرد، سرگیجه، یا رفتارهای غیر عادی مانند راه رفتن در خواب یا انجام فعالیت‌های ناخودآگاه.
• وسواس نسبت به دارو: نگرانی مداوم درباره دسترسی به زولپیدم یا تلاش برای تهیه آن به روش‌های غیر قانونی.

اوردوز زولپیدم


اوردوز زولپیدم زمانی رخ می‌دهد که فرد بیش از دوز توصیه‌ شده (معمولاً ۵ تا ۱۰ میلی ‌گرم در روز برای بزرگسالان) از این داروی خواب ‌آور مصرف کند، چه به ‌صورت عمدی یا غیر عمدی. زولپیدم یک داروی آرام ‌بخش است که بر سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارد، و مصرف بیش از حد آن می ‌تواند عوارض جدی و حتی مرگبار ایجاد کند. اوردوز معمولاً در شرایطی مانند مصرف خودسرانه دوز بالا، ترکیب زولپیدم با الکل یا سایر داروهای آرام‌ب خش (مانند بنزودیازپین‌ها)، یا استفاده در افرادی با تحمل پایین رخ می‌دهد.

علائم اوردوز زولپیدم


خواب ‌آلودگی شدید: گیجی یا ناتوانی در بیدار ماندن.
کاهش سطح هوشیاری: حالت شبه ‌کما یا بیهوشی.
تنفس کند یا نامنظم: کاهش نرخ تنفس که می‌تواند خطرناک باشد.
کاهش ضربان قلب: افت فشار خون یا ضربان قلب ضعیف.
اختلالات حرکتی: عدم هماهنگی، لرزش یا مشکل در راه رفتن.
تشنج: در موارد شدید، به‌ ویژه اگر با سایر مواد مخدر ترکیب شود.
کما یا مرگ: در اوردوزهای بسیار شدید (مثل مصرف صدها میلی‌گرم)، خطر کما یا مرگ وجود دارد، به ‌ویژه اگر درمان فوری انجام نشود.

عواملی که موجب اوردوز زولیپدم میشوند


مصرف بیش از دوز تجویزی: دوزهای بالاتر از ۱۰ میلی‌گرم (به ‌ویژه ۲۰ میلی‌گرم یا بیشتر) خطر اوردوز را افزایش می‌دهد.
ترکیب با الکل یا داروها: ترکیب زولپیدم با الکل، مواد مخدر، یا سایر آرام‌ بخش‌ها اثرات آن را تشدید می‌کند.
وابستگی: افرادی که به زولپیدم وابسته شده‌اند و دوز را خودسرانه افزایش می‌دهند، بیشتر در معرض خطر هستند.
وضعیت سلامت: افراد با بیماری ‌های کبدی یا کلیوی ممکن است دارو را کندتر متابولیزه کنند، که خطر اوردوز را افزایش می‌دهد.

اقدامات فوری در صورت اوردوز زولپیدم


تماس فوری با اورژانس: در ایران، با شماره ۱۱۵ تماس بگیرید.
عدم القای استفراغ: بدون دستور پزشک این کار را انجام ندهید.
ارائه اطلاعات: مقدار مصرف‌ شده، زمان مصرف، و سایر موادی که فرد استفاده کرده است را به امدادگران اطلاع دهید.
درمان پزشکی: در بیمارستان ممکن است از شست‌ و شوی معده، تجویز فلو مازنیل (برای معکوس کردن اثرات زولپیدم)، یا پشتیبانی تنفسی استفاده شود.
روش-های-ترک

روش های ترک زولپیدم


روش های ترک زولپیدم بسته به شرایط هر فرد ، شدت، مدت زمان اعتیاد و عوارض وابستگی به این داروی اعتیاد آور متفاوت است. اما به طور کلی، روش های زیر با تکیه بر شواهد علمی، برای ترکی ایمن و موثر پیشنهاد میگردد :
کاهش تدریجی دوز : مهم‌ ترین روش ترک زولپیدم، کاهش تدریجی دوز تحت نظارت پزشک است. این فرآیند معمولاً شامل کاهش 25-50% از دوز هر 1-2 هفته است، بسته به سطح وابستگی و شرایط فرد. این روش به بدن اجازه می‌دهد تا به‌ تدریج با کاهش دارو سازگار شود و خطر علائم ترک شدید را کاهش می‌دهد
مشاوره پزشکی و روان ‌درمانی: همکاری با پزشک متخصص اعتیاد یا روان‌ شناس می‌تواند در مدیریت عوارض روانی ترک، مانند اضطراب یا افسردگی، مؤثر باشد. درمان شناختی - رفتاری (CBT) به ‌ویژه برای بهبود الگوهای خواب و کاهش وابستگی روانی به زولپیدم توصیه می‌شود. این روش به فرد کمک می‌کند تا تکنیک ‌های غیر دارویی برای خواب بهتر را بیاموزد.
تغییرات سبک زندگی: ایجاد عادات خواب سالم نقش کلیدی در ترک زولپیدم دارد. این شامل رعایت برنامه خواب منظم، اجتناب از کافئین و الکل، کاهش استفاده از نمایشگرها قبل از خواب و تمرین تکنیک‌ های آرام‌ سازی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق است. ورزش منظم (اما نه نزدیک به زمان خواب) نیز می‌تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد.
حمایت تغذیه‌ای: مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم، مانند سبزیجات برگ‌دار، و مواد مغذی تقویت ‌کننده سیستم عصبی، مانند امگا-3، می‌تواند به کاهش استرس و بهبود خواب کمک کند. هیدراتاسیون مناسب و اجتناب از محرک‌ها نیز در فرآیند ترک مؤثر است.
داروهای جایگزین (در صورت لزوم): در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای کم‌ خطرتر یا غیر اعتیاد آور (مانند ملاتونین یا داروهای ضداضطراب موقت) را برای مدیریت علائم ترک تجویز کند. این روش فقط تحت نظر پزشک انجام می‌شود.

نکته مهم
ترک ناگهانی زولپیدم، به‌ویژه در افرادی با مصرف طولانی یا دوز بالا، می‌تواند خطرناک باشد و به عوارضی مانند تشنج یا بی‌خوابی شدید منجر شود. بنابراین، هرگز بدون مشورت پزشک اقدام به قطع ناگهانی نکنید.
ترک-خانگی

ترک زولپیدم در منزل


ترک زولپیدم در منزل امکان‌ پذیر است، اما باید با احتیاط و تحت نظارت پزشک انجام شود تا عوارض جانبی مانند بی‌خوابی شدید، اضطراب، تحریک ‌پذیری یا حتی تشنج، به حداقل برسد.
توجه داشته باشید که ترک خانگی زولپیدم تنها برای افرادی با وابستگی خفیف و تحت نظارت پزشک توصیه می‌شود. اگر دوز بالایی مصرف می‌کنید یا سابقه اعتیاد به مواد دیگر دارید، ترک خانگی ممکن است خطرناک باشد و بهتر است در کلینیک یا با پشتیبانی تخصصی انجام شود. همیشه قبل از شروع با پزشک مشورت کنید.
بهترین

بهترین روش ترک زولپیدم


بهترین روش برای ترک زولپیدم، به‌ ویژه برای افرادی که وابستگی جسمی یا روانی به این داروی خواب ‌آور پیدا کرده‌اند، روش سم‌ زدایی تدریجی است که در کلینیک ترک اعتیاد آکسون با نظارت مستقیم متخصصان حوزه ترک اعتیاد انجام می‌شود. این روش با کاهش آهسته و برنامه‌ ریزی ‌شده دوز زولپیدم، عوارض ترک مانند بی‌ خوابی شدید، اضطراب، تحریک ‌پذیری یا تشنج را به حداقل می‌ رساند و به بدن فرصت می‌دهد تا به‌ تدریج با نبود دارو سازگار شود. کلینیک آکسون، به ‌عنوان یکی از مجهزترین مراکز ترک اعتیاد، این فرآیند را با مراقبت‌های شبانه ‌روزی و تحت نظر پزشکان متخصص، روان‌ پزشکان و روان ‌شناسان ارائه می‌دهد تا ترک ایمن و بدون بازگشت باشد.

مراحل ترک زولپیدم در کلینیک ترک اعتیاد آکسون


ترک زولپیدم در کلینیک آکسون طی مدت 7 روز بستری بیمار در محیط کلینیکی انجام میپذیرد (ممکن است این مدت با توجه به شدت وابستگی و شرایط بیمار و با توجه به نظر پزشک متخصص، افزایش یابد) در طی این مدت :
ارزیابی اولیه: پزشکان متخصص ابتدا میزان مصرف، مدت زمان استفاده و وضعیت سلامت جسمی و روانی بیمار را ارزیابی می‌ کنند.
کاهش تدریجی دوز: دوز زولپیدم به‌ صورت مرحله ‌ای و با برنامه ‌ای دقیق کاهش می ‌یابد. این کاهش معمولاً هر 1-2 هفته 25-50% از دوز فعلی است تا بدن بدون شوک به تغییر عادت کند.
حمایت پزشکی و روانی: در طول بستری، بیمار تحت مراقبت شبانه ‌روزی پرستاران و نظارت روان ‌پزشکان قرار می ‌گیرد. جلسات روان ‌درمانی، مانند درمان شناختی - رفتاری (CBT)، برای مدیریت وابستگی روانی و بهبود الگوهای خواب ارائه می‌شود.
امکانات پیشرفته: کلینیک آکسون با امکانات بیمارستانی نظیر ICU، تجهیزات پزشکی مدرن و فضای درمانی مجزا برای آقایان و بانوان، محیطی امن و راحت برای ترک فراهم می‌کند.

مزایای ترک تدریجی در آکسون


این روش از ترک زولپیدم، شدت علائم ترک را کاهش می ‌دهد، از عوارض خطرناک مانند تشنج جلوگیری می‌کند و با تمرکز بر درمان جسمی و روانی، احتمال بازگشت به مصرف را به حداقل می ‌رساند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این روش و شروع مسیر بهبودی با ما در تماس باشید ...
عوارض

علائم ترک زولپیدم


علائم ترک زولپیدم و شدت بروز آن ها با توجه به شرایط جسمی و روانی فرد، دوز مصرفی و مدت زمان استفاده در هر فرد متفاوت است و اگر مصرف این دارو به شکل ناگهانی قطع گردد، شدت بروز این علائم بیشتر خواهد بود. و اما شایع ترین علائم ترک زولپیدم عبارتند از :
بی ‌خوابی بازگشتی: بازگشت بی ‌خوابی شدیدتر از قبل، که ممکن است چند شب تا چند هفته طول بکشد.
اضطراب و تحریک ‌پذیری: احساس عصبی بودن، بی ‌قراری، یا تحریک ‌پذیری که می‌تواند در روزهای اول ترک، شدت یابد.
لرزش و تعریق: علائم جسمی مانند لرز، تعریق بیش از حد، یا احساس گر گرفتگی.
خستگی و ضعف: احساس خستگی مفرط یا کاهش انرژی در طول روز.
اختلالات گوارشی: حالت تهوع، استفراغ، یا درد معده در برخی افراد.
علائم روانی: در موارد نادر، توهم، گیجی، یا حملات پانیک، به ‌ویژه در افرادی که دوز بالا مصرف کرده‌اند.
تشنج: در موارد شدید و به ‌ویژه در قطع ناگهانی دوزهای بالا، خطر تشنج وجود دارد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

آیا همه افراد این عوارض را تجربه می‌کنند؟
خیر، همه افراد عوارض شدید را تجربه نمی‌ کنند. در افرادی که زولپیدم را برای مدت کوتاه (کمتر از ۲ هفته) و با دوز استاندارد (۵-۱۰ میلی‌گرم) مصرف کرده‌اند، عوارض ممکن است خفیف یا حتی غیر قابل‌ توجه باشد. اما در مصرف طولانی ‌مدت یا دوز بالا، احتمال بروز عوارض، به ‌ویژه تشنج، بیشتر است.
مدت-زمان-ترک

مدت زمان ترک زولپیدم


ترک زولپیدم در خانه، برای افرادی با وابستگی خفیف (مصرف کوتاه‌ مدت ۵-۱۰ میلی‌گرم) و تحت نظارت پزشک، معمولاً ۱ تا ۳ هفته طول می ‌کشد. کاهش تدریجی دوز (۲۵-۵۰٪ هر ۱-۲ هفته) با رعایت عادات خواب سالم و تغذیه مناسب (مانند غذاهای غنی از منیزیم) انجام می‌شود، اما بدون نظارت پزشکی ممکن است خطر عوارضی مانند بی ‌خوابی شدید یا تشنج افزایش یابد.
در کلینیک ترک اعتیاد آکسون، ترک زولپیدم با روش سم‌ زدایی تدریجی و نظارت شبانه‌ روزی در مدت زمان 7 روزه برای سم ‌زدایی انجام می‌شود (که ممکن است با توجه به شرایط جسمانی و روانی بیمار و عوارض ترک، با توجه به نظر پزشک متخصص، افزایش یابد). این روش با امکانات پیشرفته و حمایت پزشکان متخصص، ایمن ‌تر بوده و خطر عوارض و بازگشت به مصرف را کاهش می‌دهد.
تغذیه

نکات تغذیه ای برای ترک زولپیدم


تغذیه مناسب و اصلاح سبک زندگی نقش مهمی در کاهش عوارض ترک زولپیدم و بهبود فرآیند ترک این داروی خواب ‌آور دارند. یک رژیم غذایی متعادل به همراه عادات سالم می‌تواند به تثبیت سیستم عصبی، کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب کمک کند. بنابراین :
• مصرف غذاهای غنی از منیزیم: منیزیم به آرامش سیستم عصبی و کاهش اضطراب کمک می‌کند. غذاهایی مانند سبزیجات برگ‌ دار (اسفناج، کلم‌پیچ)، مغزها (بادام، گردو)، و غلات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• ویتامین‌ های گروه B: این ویتامین‌ ها برای سلامت سیستم عصبی ضروری هستند و می ‌توانند علائم ترک مانند خستگی و تحریک ‌پذیری را کاهش دهند. منابع خوب شامل تخم‌ مرغ، ماهی، حبوبات و موز هستند.
• امگا-3 برای کاهش التهاب: اسیدهای چرب امگا-3، موجود در ماهی ‌های چرب (مثل سالمون)، گردو و دانه چیا، می‌توانند به بهبود خلق ‌و خو و کاهش استرس کمک کنند.
• هیدراتاسیون کافی: نوشیدن آب به مقدار کافی (حداقل 8 لیوان در روز) به دفع سموم از بدن و کاهش علائمی مانند سردرد کمک می‌کند.
• اجتناب از محرک‌ها: کافئین (قهوه، چای، نوشابه) و شکر زیاد می ‌توانند اضطراب و بی‌ خوابی را تشدید کنند. مصرف این مواد را به ‌ویژه در عصر و شب محدود کنید.
• وعده‌های سبک قبل از خواب: خوردن وعده ‌های سنگین یا پرچرب در شب می ‌تواند خواب را مختل کند. یک میان‌ وعده سبک مانند ماست کم ‌چرب یا یک تکه میوه انتخاب بهتری است.
سبک-زندگی

سبک زندگی استاندارد در ترک زولپیدم


برای ترکی موفق و بدون بازگشت، لازم است تا نسبت به تغییر سبک زندگی خود اقدام نمایید. برخی از مهمترین عوامل موثر در ترک موفق زولپیدم عبارتند از :
برنامه خواب منظم: هر شب در زمان مشخص بخوابید و بیدار شوید تا ریتم طبیعی خواب بدن تنظیم شود.
کاهش نور آبی: حداقل یک ساعت قبل از خواب از گوشی، تبلت یا تلویزیون استفاده نکنید، زیرا نور آبی تولید ملاتونین (هورمون خواب) را مختل می‌کند.
ورزش سبک: فعالیت‌ هایی مانند پیاده‌ روی، یوگا یا تمرینات کششی روزانه به کاهش استرس و بهبود خواب کمک می‌کنند. از ورزش سنگین نزدیک به زمان خواب خودداری کنید.
تکنیک‌ های آرام ‌سازی: تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن یا گوش دادن به موسیقی آرامش‌ بخش می ‌تواند اضطراب ناشی از ترک را کاهش دهد.
سوال

سوالات رایج درباره ترک زولپیدم

1آیا مصرف طولانی‌مدت زولپیدم باعث آلزایمر می‌شود؟
شواهد قطعی وجود ندارد، اما مصرف طولانی ممکن است خطر اختلالات شناختی را در افراد مسن افزایش دهد
2ترک زولپیدم برای افراد مسن خطرناک است؟
افراد مسن به دلیل متابولیسم کندتر در معرض خطر عوارض مانند تشنج هستند؛ ترک باید تحت نظارت پزشکی باشد
3آیا مصرف زولپیدم در زنان باردار خطرناک است؟
بله، زولپیدم در بارداری می‌تواند خطر نقص جنین یا عوارض را افزایش دهد؛ مصرف فقط با نظر پزشک مجاز است.
4آیا زولپیدم روی کبد اثر منفی دارد؟
مصرف طولانی‌مدت ممکن است فشار روی کبد ایجاد کند؛ ترک تدریجی این خطر را کاهش می‌دهد

سئ

4 Comments

  1. هسل گفت:

    من الان 3 زولپیدم ، ساعت 3 شب خوردم. دریغ از خواب. عیته بختک بیردام.

  2. هسل گفت:

    هالم به طور کلی جلب نیست. حت بعضی وارد صبا هم دلم می خواد زولپدم بخورم و بقیه روز رو با زولپبدک بیدار بادم. من الان اوج درس خوندمه و باید از ایران بریم. تورو خدا کمکم کنید

  3. داریوش گفت:

    خواهش میکنم بچه ها.
    زلپیدوم رو طولانی مصرف نکنید
    اگه طولانی مصرف کردی یهو قطع نکن
    باعث تشنج وکنده شدن کتف میشه.
    اروم اروم ازش کم کن.بعدش نهایتش ۷روز خوبت کم میشه بعد خوب میشه.

  4. امین سهرابی گفت:

    تو رو خدا مصرف نکنید عوارض این قرص وحشتناکه اگر هم مصرف میکنید و تصمیم به ترک دارید حتما حتما حتما زیر نظر روانپزشک و روانشناس این کار رو بکنید ترک خود سرانه خیلیییییییییییییی خطرناکه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *