تاثیر مصرف مواد مخدر بر ناتوانی های ذهنی

فهرست مطالب

Toggle

کلینیک ترک اعتیاد آکسون، مرکز ترک اعتیاد آکسون: باید بدانید که تقریبا 5 درصد از افرادی که دارای معلولیت ذهنی هستند نیز با اختلال مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می کنند. درمان بسیار مهم و موثر است اما باید متناسب با نیازهای منحصر به فرد آنها باشد. برای دهه ها، افراد دارای معلولیت ذهنی و رشد و سایر نیازهای خاص از جامعه پنهان بودند. بستری کردن بیماران روانی رایج بود و انزواطلبی یک امر عادی تلقی می شد. امروزه، افراد دارای معلولیت ذهنی و رشد (IDD) به طور فزاینده ای در فعالیت های اجتماعی شرکت می کنند و بسیاری از افراد با نیازهای ویژه با نظارت بسیار کمتری نسبت به گذشته زندگی می کنند. در نتیجه، افراد مبتلا به ناتوانی های ذهنی و رشدی در حال حاضر بیشتر در معرض مواجه شدن با مواد مخدر و الکل هستند و برخی از آنها دچار سوء مصرف مواد نیز خواهند شد. به همین جهت در این مقاله به بررسی تاثیر مصرف مواد مخدر بر ناتوانی های ذهنی خواهیم پرداخت

فراموش نکنید که ترک اعتیاد نیازمند دریافت خدمات روان درمانی در کنار درمان جسمانی می باشد به همین جهت بهترین رویکرد درمان، ترک اعتیاد تحت نظر روانپزشک متخصص ترک اعتیاد و تیم روانشناسی در کلینیک ترک اعتیاد آکسون به عنوان بهترین کلینیک ترک اعتیاد کشور می باشد.

میلیون ها فرد معلول ذهنی با اختلالات سوء مصرف مواد زندگی می کنند و عواقب آن ممکن است شدید باشد. متأسفانه، سوء مصرف مواد در افراد مبتلا به دارای معلولیت ذهنی و رشد (IDD) همیشه بلافاصله تشخیص داده نمی شود و همین امر منجر به تأخیر در تشخیص و درمان خواهد شد.

تاثیر مصرف مواد مخدر بر ناتوانی های ذهنی

افراد دارای معلولیت ذهنی به دلایل زیادی بیشتر در معرض مشکلات سوء مصرف مواد هستند.

مسئله مهم این است که خود این بیماری بطور گسترده ای شناخته نشده است. در نتیجه، افراد اغلب همانند سایر مردم عادی برای پیشگیری آموزش نمی بینند. همچنین طبق مطالعه ای که در سال 2010 در مجله بهداشت و مددکاری اجتماعی انجام شد، احتمال اینکه آنها به منظور درمان اعتیاد تحت درمان قرار گیرند کمتر است و وقتی درمان را شروع کنند، پایبند به قوانین آن نخواهند بود. افراد دارای معلولیت ذهنی که دچار سوء مصرف مواد می شوند، اغلب هنگام سوء مصرف مواد مخدر و الکل علائم و عوارض شدیدتری را تجربه خواهند کرد. یک متخصص در این زمینه می نویسد که سوء مصرف مواد در این افراد ممکن است منجر به موارد زیر شود:

افزایش انزوای اجتماعی

مشکلات سیستم عدالت کیفری

آسیب دیدن در حالی که تحت تأثیر قرار گرفته است

افزایش مشکلات شناختی

کنترل ضربه ضعیف

اختلالات و بیماری های مربوط به سوء مصرف مواد و حتی مرگ

عوارض جانبی تهدید کننده زندگی در اثر تداخل با سایر داروها

این متخصص همچنین خاطر نشان می کند که علائم یک معلولیت ذهنی، گاهی اوقات می تواند نشانه های اختلال و سوء مصرف مواد را پنهان کند و تشخیص آن را دشوار کند. نشانه هایی که باید به دنبال آنها باشید شامل مسمومیت مکرر، مشکلات مرتبط با عملکرد شغلی، معاشرت در محیط هایی که در آنها سوء مصرف مواد تشویق می شود، مشکلات در روابط، دستگیری یا سایر مشکلات مربوط به اجرای قانون.

ناتوانی ذهنی خفیف، خطر بیشتر

بر اساس ادبیات پزشکی، افرادی که دارای ناتوانی ذهنی خفیف تری هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال مصرف مواد هستند.

مطالعه ای که در سال 2006 توسط محققان ایرلندی انجام شد، 67 فرد دارای معلولیت ذهنی را که به سوء مصرف الکل و مواد مخدر مبتلا بودند، شناسایی کرده و مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه نشان داد که افرادی که دارای ناتوانی ذهنی خفیف یا متوسط هستند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال سوء مصرف مواد قرار دارند. این امر تا حدی به دلیل توانایی بیشتر این افراد در عملکردشان است زیرا معمولاً از استقلال بیشتری برخوردارند و بنابراین به مواد مخدر و الکل دسترسی بیشتری دارند.

همچنین، چون تعامل و ارتباط بیشتری با جامعه خود دارند، بیشتر مستعد تجربه فشارها و تعصبات اجتماعی هستند. زندگی مستقل، مرد مجرد بودن و داشتن اختلال روانی نیز از عوامل خطر بودند. عوامل دیگر مانند سابقه سوء مصرف در خانواده نیز ممکن است احتمال سوء مصرف مواد مخدر یا الکل را افزایش دهند. اگرچه 11٪ از کودکان بدون معلولیت در معرض بدرفتاری قرار دارند، تقریباً با یک سوم از کودکانی که دارای معلولیت هستند بدرفتاری می شود. بر اساس یک مطالعه کوچکی که در  سال 2007 در کشور ایرلند انجام شد، نشان داد که بیشترین دلایلی که افراد دارای معلولیت ذهنی به سوء مصرف مواد مخدر و الکل مبتلا می شوند، مکانیزم مقابله با تجربیات منفی گذشته است.

تاثیر مصرف مواد مخدر بر ناتوانی های ذهنی

اختلالات روانی همزمان

امری کاملاً عادی است که افرادی که دارای معلولیت ذهنی و سوء مصرف مواد هستند، به یک بیماری روانی نیز مبتلا می شوند.

در واقع، بر طبق مقاله ای که در سال 2011 منتشر شد، میزان اختلالات روانی همزمان از 7 تا 20٪ درمیان افراد دارای ناتوانی شناختی است. در مقایسه، این نرخ برای افراد عادی حدود 8٪ است. این اختلالات روانی همزمان ممکن است اختلال مصرف مواد را با چالش مواجه کند. در سال 2014، محققان در بلژیک 104 فرد که دارای معلولیت ذهنی بودند را مورد بررسی قرار دادند که مواد مخدر یا الکل مصرف و یا سوء مصرف می کردند. آنها دریافتند که افرادی که مبتلا به سوء مصرف مواد هستند، معمولا تغییرات خلقی بیشتر، افکار خودکشی بیشتر و عواقب منفی طولانی مدت بر سلامتی، روابط و زندگی را تجربه خواهند کرد.

تشخیص اختلال مصرف مواد

غربالگری افراد با نیازهای خاص برای اختلالات مصرف مواد امری بسیار ضروری است، اما باید به روش صحیح انجام شود. آزمایش های غربالگری استاندارد ممکن است فاقد علائم مصرف یا سوء مصرف مواد در این افراد باشد. بر اساس مقاله ای که در سال 2019 در مجله روانپزشکی نوشته شد، خاطر نشان می کند که بسیاری از پرسشنامه های غربالگری از زبان پیچیده ای استفاده می کند که ممکن است برای فردی با ناتوانی شناختی گیج کننده باشد. ساده سازی سوالات مطرح شده ممکن است شرایط را تغییر دهد.

به عنوان مثال، به جای اینکه از فردی بپرسید آیا شما مشروبات الکلی می نوشید، می توانید از آنها بپرسید که آیا شراب می نوشید یا آبجو؟

به همین ترتیب، به جای سوال از اینکه آیا ماری جوانا مصرف می کنید، از آنها بپرسید که آیا “ماری جوانا” مصرف می کنید یا “پات “؟. استفاده از اصطلاحاتی که این گونه افراد با آنها آشنا هستند باعث می شود که پاسخ های دقیق تری ارائه دهند. ادب و احترام نیز می تواند مفید واقع شود. به جای اینکه از فردی که دچار اختلال ناتوانی شناختی است بپرسید چند اونس می نوشید، از یک لیوان یا بطری استفاده کنید و اجازه دهید خودشان به شما بگویند.

روش های مختلف درمان

روش های درمانی همچنین باید متناسب با شرایط افراد دارای معلولیت ذهنی باشند.

به عنوان مثال، آگاهی درمانی باید اطلاعات را در قالبی ساده، ملموس و قابل فهم ارائه دهند. درک مفاهیم انتزاعی، مانند مفاهیمی که بطور مکرر در مدل های بهبودی 12 مرحله ای بکار می رود مانند سازمان الکلی های گمنام، ممکن است برای افرادی که دارای معلولیت ذهنی هستند دشوار باشد. جلسات طولانی همچنین ممکن است برای افرادی که دامنه توجه کمتری دارند دشوار باشد و آنها ممکن است مهارت های اجتماعی لازم برای شرکت در گروه ها را نداشته باشند. سازمان سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روان توصیه می کند که مشاوران اعتیاد که با افراد دارای معلولیت ذهنی کار می کنند کارهای زیر را انجام دهند:

سوال های ساده بپرسید و در صورت لزوم آنها را تکرار کنید

مهارت های امتناع (نپذیرفتن پیشنهاد دیگران برای مصرف مواد و سایر موارد خطرناک) را آموزش دهید

از کلی گویی اجتناب کنید، به عنوان مثال توضیح دهید که از همان مهارت های امتناع که در یک مهمانی استفاده می کند، می تواند در یک کازینو و یا بار نیز استفاده کند.

از فرد بخواهید یک مفهوم را تکرار کند تا مطمئن شوید که آن مفهوم را درک کرده اند.

از نقش آفرینی استفاده کنید

از فرد بخواهید که بر اهداف خاصی تمرکز کند

در صورت بروز مشکل در روند درمان به آسیب روحی و روانی وارد شده رسیدگی شود.

گروه درمانی نیز ممکن است مفید واقع شود و برخی نهادهای بهداشت عمومی با موفقیت الگوی 12 مرحله ای را برای کمک به افراد با نیازهای خاص تطبیق داده اند. به عنوان مثال، اداره بهداشت روان نیویورک از دهه 1990 برنامه اصلاح شده ای برای افراد دارای ناتوانی شناختی و سوء مصرف مواد، طرح کرده است. این برنامه، به جای تمرکز بر این مفهوم که فرد در برابر مواد عاجز و ناتوان است، بر توانایی و توانمند ساختن افراد برای ایجاد تغییرات تأکید دارد. افرادی که در این برنامه شرکت می کنند ممکن است همزمان مبتلا به اختلالات روانی نیز باشند.

سخن پایانی

در این مقاله به بررسی تاثیر مصرف مواد مخدر بر ناتوانی های ذهنی پرداختیم و آن را بطور کامل بررسی کردیم اما بابد بدانید که علاوه بر تمرکز روی مسائل بهبودی، آنها در مورد اهمیت مصرف داروها آموزش می بینند و بر روی عزت نفس و مهارت های اجتماعی خود بیشتر کار می کنند. درمان با کمک دارو (MAT) نیز مفید است. اعضای خانواده یا کارمندان در سرای معلولین باید اطمینان حاصل کنند که فرد داروهای خود را طبق دستورالعمل پزشک مصرف می کند. مانند هر فردی که با وابستگی و یا اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم می کند، توجه و مواظبت در مرحلهء نقاهت، نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. عود مجدد همیشه یک خطر است و افراد در طول بهبودی خود نیاز به حمایت مداوم دارند.